artykuł hasłowy: kurzyć (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'dymić, parować, kopcić, fumare, fumum emittere, vaporare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Naklon nebosa twoya a støpy, dotkny gory a bødø se kvrzycz (fumigabunt) |
| Przykład w transkrypcji | Nakłoń niebiosa twoja a zstępi, dotkni gory a będą sie kurzyć (fumigabunt) |
| Lokalizacja | Fl 143, 6. |