artykuł hasłowy:  lato

Jednostki:
(1) 1. 'najcieplejsza pora roku, lato, aestas':
(2) 2.a. 2. 'rok (jako okres czasu), anni, tempus': a. (w liczbie pojedynczej) 'rok, annus':
(3) ~ 'rok jubileuszowy, rok połączony ze specjalnymi ulgami prawnymi, święcony w określonych odstępach czasu, annus iubilaeus, qui certo temporis intervallo celebrabatur quoque certa onerum levamenta omnibus iure concedebantur':
(4) ~ 'pierwszy dzień nowego roku, Nowy Rok, Calendae Ianuariae, festum Circumcisionis Domini (apud Christianos)':
(5) b. (w liczbie mnogiej i podwójnej) 'lata, anni':
(6) ~ 'mieć, liczyć ileś lat, tot annos natum esse':
(7) ~ 'być w... roku życia, talem aetatis annum agere':
(8) ~ 'przeżyć ileś lat, tot annos vitae implevisse':
(9) ~ 'dawno minione lata, dawne czasy, anni antiqui, tempora prisca':
(10) ~ 'przedawnienie, usucapio':
(11) ~ 'uchylać się przed wypełnieniem zobowiązań na zasadzie przedawnienia, ratione usucapionis debita praestare nolle':
(12) 3. 'wiek ludzkiego życia, hominis aetas': młode lata 'wiek niedojrzały, aetas tenera':
(13) ~ 'podeszły wiek, aetas decrepita':
(14) ~ 'starszy (młodszy), maior (minor) natu':
(15) ~~ 'prawem określony wiek pełnoletności, aetas pubes, qua iure agere licet': dziecinne, dziewcze lata 'wiek przed osiągnięciem pełnoletności, aetas impubes':
(16) ~ 'być pełnoletnim, puberem esse':
(17) ~ 'wiek dojrzały, pełnoletność, pubertas':
(18) ~ 'ktoś staje się pełnoletni, aliquis pubes fit':
(19) ~ 'stać się pełnoletnim, puberem fieri':
(20) ~ 'być niepełnoletnim, impuberem esse':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajautosemantyczna
Numer(2) 2.a.
Definicja2. 'rok (jako okres czasu), anni, tempus': a. (w liczbie pojedynczej) 'rok, annus':
Gramatykarzeczownik
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Ihu Xt narodzil ci szø gesth on byl f ten tho czasz, gdisczy stare latho schodzy a noue przichodzy
Przykład
w transkrypcji		Jesu Kryst narodziłci się jest on był w ten to czas, gdyżci stare lato schodzi a nowe przychodzi
LokalizacjaGn 1 b.