artykuł hasłowy: lubić, lubić się

Jednostki:
(1) 1. 'znajdować w kimś upodobanie, lubić, kochać kogoś, delectari aliquo':
(2) 2. lubić się 'być miłym, podobać się, gratum esse, placere':
(3) ~ komuś się lubi w czymś 'coś się komuś podoba, aliquid alicui placet':
(4) 3. lubić się 'uchodzić za pożądane, za właściwe, wydawać się właściwym, placere, aequum videri':
(5) ~
(6) ~
(7) 4. lubić czyjąś duszę 'obciążać odpowiedzialnością czyjąś duszę (czy też wzywać do złożenia przysięgi), periculum alicuius rei in alterius conscientiam transferre':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	lubić się 'być miłym, podobać się, gratum esse, placere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.1. SYMPATIA. PRZYJAŹŃ. MIŁOŚĆ 2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Bogv sye nye lyvby (non placet) dvsz potøpyenye XV med.
Przykład w transkrypcji	Bogu się nie lubi (non placet) dusz potępienie XV med.
Lokalizacja	MPKJ V 432.