artykuł hasłowy:  1. luby
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (2) ~a. | 
| Definicja | 'podobający się, qui placet, quo quis delectatur': a. komuś, czemuś: | 
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bog rosypa cosczi gich, gisz ludu lubi sø (qui hominibus placent, Puł: gysz szye lyudzyom vlyubyayø) | 
| Przykład w transkrypcji | Bog rozsypa kości jich, jiż ludu lubi są (qui hominibus placent, Puł: jiż sie ludziom ulubiają) | 
| Lokalizacja | Fl 52, 7. |