artykuł hasłowy: bojownik, bojewnik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'wojownik, pugnator': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wzidzi<e> s starszimi na czolo woysky, a ogarnyon søøcz pomoczø boyownikow (ascendit cum senioribus in fronte exercitus, vallatus auxilio pugnatorum) |
| Przykład w transkrypcji | Wzydzi<e> z starszymi na czoło wojski a ogarnion sąc pomocą bojownikow (ascendit cum senioribus in fronte exercitus, vallatus auxilio pugnatorum) |
| Lokalizacja | BZ Jos 8, 10. |