artykuł hasłowy:  łazęka
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) 1. | 
| Definicja | 'członek grupy rolników wędrownych, którzy prowadzili gospodarstwo na łazach, tj. wypalali w puszczy zarośla i drzewa, przygotowując w ten sposób nowe obszary pod uprawę i osadnictwo, unus ex agricolarum turba vagantium, qui arboribus ac virgultis in silvis exstirpatis atque exustis novos agros colendos parabant': | 
| Gramatyka | rzeczownik | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Statuj itaque homines supra notatos starozte Bogdano de Polkouic, qui et lasanki officio preest, esse subiectos 1223 | 
| Przykład w transkrypcji | Statuj itaque homines supra notatos staroście Bogdano de Polkouic, qui et łazęki officio preest, esse subiectos 1223 | 
| Lokalizacja | Büsch 84. |