artykuł hasłowy: (S) łuczny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o Bogu, de Deo) 'osiągający cel, tu wymierzający karę, sprawiedliwość, hic puniens, iustitiam exercens': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Deus enim non est citus, richli, sed tangit luczny XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Deus enim non est citus, rychły, sed tangit łuczny XV med. |
| Lokalizacja | GlKazB III 44. |