artykuł hasłowy: łuczyć
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'rzucić, uderzyć, iacere, percutere': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'rzucić, uderzyć, iacere, percutere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | A iestli kamyenyem cissne y lvczi kogo (si lapidem iecerit et ictus occubuerit) y od tego razv vmrze, takyesz pomsczono bødze |
| Przykład w transkrypcji | A jestli kamieniem ciśnie i łuczy kogo (si lapidem iecerit et ictus occubuerit) i od tego razu umrze, takiesz pomszczono będzie |
| Lokalizacja | BZ Num 35, 17. |