artykuł hasłowy: (miejsce) miestce, mieśćce, mieśce czy miesce

Jednostki:
(1) 1. 'miejsce, część płaszczyzny lub przestrzeni, gdzie się coś dzieje, locus':
(2) ~ 'równiny, planities':
(3) ~ 'niziny, loca demissa':
(4) ~ 'góra, mons':
(5) ~ 'miejsca, gdzie łatwo zbłądzić, loca invia':
(6) ~
(7) ~ 'chcieć czegoś, velle, cupere':
(8) ~ 'być możliwym, dopuszczalnym, fieri posse':
(9) ~ 'pozostawić możliwość, uczynić coś możliwym, potestatem alicuius rei faciendae dare':
(10) ~a. w wyrażeniach przysłówkowych: a. na to miejsce 'zamiast tego, loco, pro':
(11) ~b. 'w tej chwili, natychmiast, illico, statim':
(12) 2. 'miejsce, część płaszczyzny lub przestrzeni celowo wydzielona a. na coś przeznaczona, locus certus ad aliquid faciendum constitutus':
(13) ~
(14) ~ (o piekle):
(15) ~
(16) ~ 'miejsce dla nauczyciela, katedra, doctoris sella, cathedra':
(17) ~ 'grobowiec, sepulchrum':
(18) ~
(19) ~
(20) ~ 'podwórze, dziedziniec, area, aula postica':
(21) ~ 'majątek ziemski, folwark, fundus':
(22) 3. 'stanowisko komuś przysługujące, locus alicui competens':
(23) 4. 'ustęp w książce, locus libri':
(24) 5. 'określona pozycja w kolejności, locus in ordine aliquo constitutus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	wysokie miejsca
Definicja	'góra, mons':
Semantyka	1.2.1. UKSZTAŁTOWANIE TERENU. KRAJOBRAZ 3.2. PRZESTRZEŃ
Przykład w transliteracji	Tha villa, w ktoree bil Ihus, bila in monte na wyszokem myeszczv XV ex.
Przykład w transkrypcji	Ta villa, w ktore był Jesus, była in monte na wysokiem mieścu XV ex.
Lokalizacja	MPKJ II 319.