artykuł hasłowy: musieć, musić

Jednostki:
(1) 1. 'być zniewolonym do czegoś, mieć obowiązek coś zrobić, debere, cogi, obstringi, teneri, compelli ad aliquid faciendum':
(2) 2. wyraża, że coś nieuchronnie, oczywiście następuje, significat necessitatem alicuius rei inevitabilem fiendae (aliquid faciendum est, necesse est, oportet, non potest fieri quin):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	wyraża, że coś nieuchronnie, oczywiście następuje, significat necessitatem alicuius rei inevitabilem fiendae (aliquid faciendum est, necesse est, oportet, non potest fieri quin):
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.4. EGZYSTENCJA
Przykład w transliteracji	A szaprafdøcz by ten tho clouek malo sgrzesil, ysze gdisci bi szø on na tho rosmislil, isbicz on f krothke chvyly vmrzecz muszyl
Przykład w transkrypcji	A zaprawdęć by ten to człowiek mało zgrzeszył, iże gdyżciby się on na to rozmyślił, iżbyć on w krotkie chwili umrzeć musił
Lokalizacja	Gn 173b.