artykuł hasłowy: nadąć (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'stać się dumnym, pysznym, zarozumiałym, napuszyć się, superbia intumescere': [nadąć się pychą] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Movilem wam a nye poslvchaliscze, ale przecziwyw syø przikazanyv bozemv nadøwszi syø pichø (tumentes superbia), w[y]esliscze na gorø |
| Przykład w transkrypcji | Mowiłem wam, a nie posłuchaliście, ale przeciwiw się przykazaniu bożemu nadąwszy się pychą (tumentes superbia), weszliście na gorę |
| Lokalizacja | BZ Deut 1, 43. |