artykuł hasłowy: bronić

Jednostki:
(1) 1. 'odpierać napad, bronić, ochraniać, strzec, defendere, protegere, tueri':
(2) ~a. absolute:
(3) ~b.aa. b. kogoś, coś: aa. bez dopełnienia dalszego:
(4) ~bb. (od) czegoś:
(5) ~cc. (przeciw) komuś lub czemuś:
(6) ~dd. czymś:
(7) ~ee. czemuś czymś:
(8) ~c. czegoś:
(9) 2. 'odmawiać, zabraniać, nie dopuszczać, recusare, vetare, prohibere':
(10) ~a.aa. a. kogoś, czegoś: aa. bez dopełnienia dalszego:
(11) ~bb. komuś:
(12) ~b. komuś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~a.
Definicja	absolute:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Wiszedl przecyw gemu w Gessa, a sylnye bronyl (fortiter resistebat)
Przykład w transkrypcji	Wyszedł przeciw jemu w Jessa a silnie bronił (fortiter resistebat)
Lokalizacja	BZ Jud 11, 20.