artykuł hasłowy: naganić

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'przyganić, postawić zarzut, potępić, oskarżyć o coś, zakwestionować coś, reprehendere, culpare, increpare, exprobrare': a. ogólnie:
(2) ~b. 'uczynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, zakwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~c. 'zakwestionować prawomocność dokumentu, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(4) ~d. 'uczynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, zakwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse accusare':
(5) 2. 'bluźnić, złorzeczyć, meledicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~d.
Definicja	'uczynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, zakwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse accusare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.3.8. HAŃBA
Przykład w transliteracji	Kmyecz nye bądze mocz ktoremv szlachczyczowy... slachathnosczy naganycz (increpare), nyslyby... szliszal, yszby prze drvgego slachczicza pyrwey gemv bylo naganyono
Przykład w transkrypcji	Kmieć nie będzie moc ktoremu ślachcicowi... ślachatności naganić (increpare), niżliby (czy niźliby)... słyszał, iżby prze drugiego ślachcica pirwej jemu było naganiono
Lokalizacja	Sul 79.