artykuł hasłowy:  najmować, namować
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'brać w czasowe użytkowanie czyjąś własność lub godzić kogoś do swoich usług za określonym umową wynagrodzeniem, brać w najem, w dzierżawę, wynajmować, mercede conducere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kalsdacz... neuescza thvarsz..., gdiszczy ona porodzicz ma, tedicz vøcz ona przed thim to szobe ona komorø namuie, gdesbicz ona f ne leszala |
| Przykład w transkrypcji | Kalżdać... niewieścia twarz..., gdyżci ona porodzić ma, tedyć więc ona przed tym to sobie ona komorę namuje, gdzież być ona w nie leżała |
| Lokalizacja | Gn 3b. |