artykuł hasłowy: nakazać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wydać nakaz, polecenie, zarządzić, iubere, mandare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vstawyamy, ysz gdi... przes wyni czandzany[m] yawną wczynyą szwą nyevinnoscz..., sąndza y podsząndek, kthory nakazal (sc. ciądzanie, qui fuerit in mandando),... wyną... przepascz yma |
| Przykład w transkrypcji | Ustawiamy, iż gdy... przez winy ciądzani[m] jawną uczynią swą niewinność..., sędzia i podsędek, ktory nakazał (sc. ciądzanie, qui fuerit in mandando),... winę... przepaść ima |
| Lokalizacja | Sul 31. |