artykuł hasłowy: napomionąć, napomionąć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'napominać, przestrzegać kogoś, admonere, monere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kasznyamy sbavyenya napomyenyeny (praeceptis salutaribus moniti, Msza I: vpomyenye[nye]ny, III. VII. IX: napomynany, IV: vpomynanym, VIII: upomnyeny) y bozim vstawyenym stworzeni, szmyemy mowycz 1456 |
| Przykład w transkrypcji | Kaźniami zbawienia napomienieni (praeceptis salutaribus moniti, Msza I: upomienie[nye]ni, III. VII. IX: napominani, IV: upominanim, VIII: upomnieni) i bożym ustawienim stworzeni, śmiemy mowić 1456 |
| Lokalizacja | Msza VI s. 263. |