artykuł hasłowy:  nasuć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'nasypać na coś, coś czymś posypać, narzucić, naprószyć, spargere conspergere': [nasuć popiołu na swą głowę] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nasuwszi popyolu (posuit cinerem) na swø glowø a padszi na zemyø, wzwola ku panu bogu |
| Przykład w transkrypcji | Nasuwszy popiołu (posuit cinerem) na swą głowę a padszy na ziemię, wzwoła ku Panu Bogu |
| Lokalizacja | BZ Judith 9, 1. |