artykuł hasłowy: brzmieć, brznieć

Jednostki:
(1) 1. 'brzmieć, wydawać z siebie brzmienie, rozlegać się, dawać się słyszeć, sonare, sonum reddere, perstrepere':
(2) ~ 'dźwięczny, śpiewny, canorus':
(3) 2. 'grać na instrumencie muzycznym, instrumento musico canere':
(4) ~
(5) 1.a.2. 1. a. 2.

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'brzmieć, wydawać z siebie brzmienie, rozlegać się, dawać się słyszeć, sonare, sonum reddere, perstrepere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE
Przykład w transliteracji	Poczyøla brznyecz trøøba (cum coeperit clangere buccina)
Przykład w transkrypcji	Poczęła brznieć trąba (cum coeperit clangere buccina)
Lokalizacja	BZ Ex 19, 13.