artykuł hasłowy: bucić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'unosić się butą, pysznić się, iactare se, superbire': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gisz se buczøø, ne bødø powiszeni samy w sobe (qui exasperant, non exaltentur in semetipsis) |
| Przykład w transkrypcji | Jiż sie bucą, nie będą powyszeni sami w sobie (qui exasperant, non exaltentur in semetipsis) |
| Lokalizacja | Fl 65, 6, sim. Puł. |