artykuł hasłowy: obiatować (się), obietować (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'składać na ofiarę, ofiarować, sacrificare, immolare': [ofiarować we Mszy św.] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przigemne myecz raczilesz dary... y kthorø thobye obyathø dal albo obyetowal (quod tibi obtulit) napyrzwy albo wyrzchny kaplan 1426 |
| Przykład w transkrypcji | Przyjemne mieć raczyłeś dary... i ktorą tobie obiatę dał albo obietował (quod tibi obtulit) napirzwy albo wirzchni kapłan 1426 |
| Lokalizacja | Msza IV s. 315. |