artykuł hasłowy: oborać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'odgraniczyć przez wyoranie bruzdy granicznej lub zagrodzenie, fines constituere sulco exarato vel saepe facta': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Czom wszal wosz y dwoye kony, y szekyra, tom wszal w szapuscze wywolanem, zagayonem, oboranem 1444 |
| Przykład w transkrypcji | Com wziął woz i dwoje koni, i siekirę, tom wziął w zapuście wywołanem, zagajonem, oboranem 1444 |
| Lokalizacja | Pyzdr nr 1202, sim. ib. nr 1259. |