artykuł hasłowy: odprawić, otprawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | odprawić się 'zostać załatwionym, mieć sprawę doprowadzoną do końca, dimitti, expediri, negotium suum confectum habere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Paknyąly pyrwego dnya rokow... wszistczi prawyączy <nie mogliby> szą odprawycz (non poterint expediri, Dział 12: gdyby tego dnya wszytkych rzeczy nye dokonali), chczeemi, aby... dnyow naablyszzey naslyadvyących... odprawyeny bily (expediantur, Dział 12: mayą pozywane rosprawycz) |
| Przykład w transkrypcji | Paknięli pirwego dnia rokow... wszystcy prawujący się odprawić <się nie mogli> (non poterint expediri, Dział 12: gdyby tego dnia wszytkich rzeczy nie dokonali), chcemy, aby... dniow nabliszej (?) naśladujących... odprawieni byli (expediantur, Dział 12: mają pozywane rozprawić) |
| Lokalizacja | Sul 25. |