artykuł hasłowy: odpuścić, otpuścić

Jednostki:
(1) 1. 'przebaczyć, darować winę, ignoscere, condonare, veniam dare, indulgere':
(2) 2. 'pozwolić, permittere, sinere, concedere':
(3) ~ 'użyczyć, praebere, largiri':
(4) 3. 'puścić, pozwolić odejść, dimittere, abire, sinere':
(5) 4. 'podarować, zrzec się pretensji, donare, condonare, iniuriae iure vindicandae renuntiare':
(6) ~
(7) 5. 'oszczędzić, mieć względy dla kogoś, pobłażać, parcere, reservare, ignoscere':
(8) 6. 'zgodzić się, żeby nie składano przysięgi, zwolnić od przysięgi, alicui gratiam iurisiurandi facere':
(9) 7. 'opuścić, destituere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'pozwolić, permittere, sinere, concedere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU
Przykład w transliteracji	Iacosmi przi tem bili, kedi Janek otpusczil pascz na swey dzedzine Pascowy 1391
Przykład w transkrypcji	Jakosmy przy tem byli, kiedy Janek otpuścił paść na swej dziedzinie Paszkowi 1391
Lokalizacja	HubeZb 63, sim. 1395 Leksz II nr 1757, 1405 Piek VI 265.