artykuł hasłowy: odrzucić, odrucić, otrzucić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'rzucić daleko od siebie, odepchnąć, odtrącić, odsunąć, oddalić, porzucić, opuścić, wzgardzić, reicere, abicere, repellere, repudiare, amovere, reprobare, deserere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Napirsue bogadstwo gest byl oth szebe odszruczyl (sc. św. Bartołomiej), abycz go sly duch przesz ne f gego duszy ne byl vlouil |
| Przykład w transkrypcji | Napirzwe bogatstwo jest był ot siebie odrzucił (sc. św. Bartołomiej), abyć go zły duch przez nie w jego duszy nie był ułowił |
| Lokalizacja | Gn 173a. |