artykuł hasłowy: (ojciec) ociec, hociec

Jednostki:
(1) 1. 'mężczyzna w stosunku do własnych dzieci, pater':
(2) 1.~ 'świadek chrztu, ojciec chrzestny, baptismi testis, patrinus':
(3) 1.~ 'mężczyzna prawnie ożeniony, uznany przez prawo za ojca, vir qui legitime uxorem duxit atque legitimus pater agnoscitur':
(4) 1.~ (w religii chrześcijańskiej) 'Bóg Ojciec, pierwsza osoba Trójcy św., Deus Pater, prima persona Trinitatis sanctae':
(5) 1.~
(6) 1.~
(7) 1.~
(8) 1.~
(9) 1.~
(10) 1.~
(11) 2. 'przodek, protoplasta, założyciel rodu (najczęściej w Biblii na oznaczenie patriarchów, protoplastów narodu żydowskiego), avus, unus e maioribus, auctor gentis (saepissime in Scriptura s. de Iudaeorum maioribus, patriarchis)':
(12) 2.~ 'pierwszy człowiek, Adam, primus homo, Adam':
(13) 2.~
(14) 2.~
(15) 2.~
(16) 2.~ (o tzw. Ojcach Kościoła):
(17) 3. 'głowa rodziny (łącznie z czeladzią), gospodarz, pater familias':
(18) 3.~ 'zwierzchnik towarzyszy-czeladników, praefectus sociis, opificum discipulis':
(19) 4. pl. tantum 'rodzice, parentes, pater et mater':
(20) 5. 'tytuł przydawany na znak czci, szczególnie osobom duchownym, pater (nomen quo Christianorum sacerdotes appellantur)':
(21) 5.~
(22) 5.~ 'o papieżu, de papa':
(23) 5.~ 'spowiednik, confessor':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna A
Numer	(5) 1.~
Jednostka nieciągła	Bog Ociec:
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Taco smerne narodene sina bozego, ienze prez pocøthka s bogem occem jesc croleual
Przykład w transkrypcji	Tako śmierne narodzenie Syna Bożego, jenże przez początka z Bogiem Oćcem jeść krolewał
Lokalizacja	Kśw cr 36, sim. 1424 Msza III s. 66, sim. VI. XII, MW 21b.