artykuł hasłowy: okno

Jednostki:
(1) 1. 'otwór w ścianie budynku mieszkalnego, przez który dostaje się do wnętrza światło, zwykle zaopatrzony w jakiś materiał przeźroczysty i odpowiednio zabezpieczony, fenestra':
(2) 2. 'wierzchni otwór studni, przez który wyciągano solankę na powierzchnię ziemi, specjalnie obudowany i zabezpieczony, putei, quo aqua salsa in terram exhauriebatur, foramen summum, apte circumstructum ac munitum':
(3) 3. (w Biblii) 'zasuwy, śluzy, które jakoby powstrzymują wody niebieskie przed nagłym opadnięciem na ziemię, caeli cataractae':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'otwór w ścianie budynku mieszkalnego, przez który dostaje się do wnętrza światło, zwykle zaopatrzony w jakiś materiał przeźroczysty i odpowiednio zabezpieczony, fenestra':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.6.4.2. CZĘŚCI BUDOWLI. CZĘŚCI BUDYNKU. OTOCZENIE BUDOWLI. OTOCZENIE BUDYNKU. OGRODZENIE
Przykład w transliteracji	Jaco mnye Jan nye dal oken wyrabycz, any drzvi czynycz, alyszbi ischba bila gothowa 1429
Przykład w transkrypcji	Jako mnie Jan nie dał okien wyrębić, ani drzwi czynić, aliżby izba była gotowa 1429
Lokalizacja	Czrs s. LXXXI.