artykuł hasłowy: okowanie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'nałożenie kajdan, skucie, actus catenis vinciendi', tu przenośnie 'hańba, dedecus, ignominia': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Proszø, panye, abi myø raczil z okow tego okowanya wizwolycz (ut de vinculo improperii huius absolvas me), albo s tego swyata racz myø poiøcz |
| Przykład w transkrypcji | Proszę, Panie, aby mię raczył z okow tego okowania wyzwolić (ut de vinculo improperii huius absolvas me), albo z tego świata racz mię pojąć |
| Lokalizacja | BZ Tob 3, 15. |