artykuł hasłowy: omówienie, omołwienie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'złe, złośliwe mówienie o kimś, oszczerstwo, potwarz, plotka, calumnia, criminatio falsa, infamia': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Quis enim oblatrancium catulorum potest fauces obstruere, a corosivis invidiorum obloquiis, od vrąganego omowyenya, repagulum obiectare 1466 |
| Przykład w transkrypcji | Quis enim oblatrancium catulorum potest fauces obstruere, a corosivis invidiorum obloquiis, od urąganego omowienia, repagulum obiectare 1466 |
| Lokalizacja | R XXII 11. |