artykuł hasłowy: on, hon

Jednostki:
(1) A.1.a. A. zaimek rzeczowny: 1. odnoszący się do czegoś lub kogoś poprzednio wymienionego (w cytacie lub kontekście poprzednim), zastępujący równocześnie zaimek 3. osoby: 'is, ille': a. użyty w mianowniku:
(2) ~
(3) ~ 'on, on sam, ipse':
(4) ~
(5) ~
(6) ~b. użyty w przypadkach zależnych:
(7) ~ 'jeden... drugi, uterque':
(8) ~ odsyła do dalszego obiektu 'tamten, ille':
(9) 2. wskazujący 'ten, ów, hic, ille':
(10) ~
(11) B.1. B. zaimek przymiotny: 1. odnoszący się do czegoś lub kogoś poprzednio wymienionego (w cytacie lub kontekście poprzednim):
(12) ~ odsyła do dalszego obiektu 'tamten, ille':
(13) 2. wskazujący 'ten, ów, hic, ille':
(14) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) ~b.
Definicja	użyty w przypadkach zależnych:
Gramatyka	zaimek
Semantyka	3.4.6. RELACJA. WSKAZYWANIE. PODOBIEŃSTWO. RÓŻNICA. RÓWNOWAGA. PROPORCJE
Przykład w transliteracji	Isz Adam humouil sza (pro sze) mnø, isz mi mal dacz pokoy v tich dzedzinach, a ya onemu v scholtestwe na Kuyauach 1397
Przykład w transkrypcji	Isz Adam humowił se mną, iż mi miał dać pokoj w tych dzedzinach, a ja onemu w sołtestwie na Kujawach 1397
Lokalizacja	Pozn nr 226, sim. 1436 KsMaz III nr 2336.