artykuł hasłowy: oniemieć, omienieć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zaniemówić, stracić zdolność mówienia, obmutescere, linguae usu defici': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Poloszil iesm stroszø vstom mogim, gdi nastal grzeszni przecziwo mne. Onemal iesm y vsmerzon iesm (obmutui et humiliatus sum) y milczalesm od dobrich |
| Przykład w transkrypcji | Położył jeśm strożą ustom mojim, gdy nastał grzeszny przeciwo mnie. Oniemiał jeśm i uśmierzon jeśm (obmutui et humiliatus sum), i milczałeśm od dobrych |
| Lokalizacja | Fl 38, 3, sim. Puł. |