artykuł hasłowy: opiekadlnik, opiekadnik, opiekaldnik, opiekalnik

Jednostki:
(1) 1. 'ten kto się kimś, czymś opiekuje, ma kogoś, coś w swej opiece, staraniu, obronie, curator, tutor, custos, patronus':
(2) ~
(3) 2. 'ten kto sprawuje przewidzianą prawem opiekę (zastępstwo i dozór) nad dziećmi nie mającymi lat sprawnych lub nad kobietami i ich majątkiem, tutor pupillorum et mulierum lege institutus':
(4) 3. 'rządca, zarządzający majątkiem w zastępstwie, na polecenie właściciela, vilicus, qui nomine possessoris bona eius administrat':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'ten kto się kimś, czymś opiekuje, ma kogoś, coś w swej opiece, staraniu, obronie, curator, tutor, custos, patronus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.3.4. POMOC. ŻYCZLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Czczyenye o tem, yako Iozeph, opyekalnyk dzyevycze Marye, legl y vmarl
Przykład w transkrypcji	Czcienie o tem, jako Jozef, opiekalnik dziewice Maryje, legł i umarł
Lokalizacja	Rozm 144.