artykuł hasłowy: orędownik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten kto oręduje, wstawia się za kimś, prosi za kimś, deprecator, qui pro aliquo supplicat': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Advocatum habemus Ihm Xpm apud patrem nostrum, Xpm, qui est propiciatio, orądownyk, noster (I Jo 2, 2) XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Advocatum habemus Ihm Xpm apud patrem nostrum, Xpm, qui est propiciatio, orędownik, noster (I Jo 2, 2) XV p. post. |
| Lokalizacja | R XXV 176. |