artykuł hasłowy: osamiały
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'opuszczony przez wszystkich, osamotniony, desolatus, solus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Desolata oszamyala (war. kal.: opusczona) uel sine solacio sev deorsum vel procul a solacio (quae autem vere vidua est et desolata speret in deum et instet obsecrationibus et orationibus nocte ac die I Tim 5, 5) |
| Przykład w transkrypcji | Desolata osamiała (war. kal.: opuszczona) uel sine solacio sev deorsum vel procul a solacio (quae autem vere vidua est et desolata speret in deum et instet obsecrationibus et orationibus nocte ac die I Tim 5, 5) |
| Lokalizacja | MPKJ V 130. |