artykuł hasłowy: (osiąść) osieść

Jednostki:
(1) 1. 'posiąść coś, opanować, objąć w posiadanie, zająć coś, possidere, occupare, possidendum sumere':
(2) ~ komuś (coś):
(3) ~
(4) ~ 'opanować (kogoś, coś), zawładnąć ( kimś, czymś), mieć w swojej mocy, o szatanie: opętać, capere, occupare (aliquem, aliquid), potiri, in potestate sua habere, de diabolo: animum alicuius capere':
(5) ~ osiędziony (o człowieku) 'opętany, daemoniacus':
(6) ~ (o zwierzęciu) 'ujarzmiony, domitus':
(7) 2. 'zamieszkać, osiedlić się na roli, agrum incolere, in agro collocari':
(8) ~ 'podlegać określonemu prawu, certis quibusdam legibus subiectum esse':
(9) 3. 'obstąpić, otoczyć, obsidere, circumstare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(8) ~
Jednostka nieciągła	osieść w prawie
Definicja	'podlegać określonemu prawu, certis quibusdam legibus subiectum esse':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	*Gyedy gosczya albo kthorego czlowyeka wydadza gosczyowy za rąką albo gynnemu czlowyekowy, czo thuta nye oszyadl w them prawye, czo albo yako maya s thym vczynycz?
Przykład w transkrypcji	Jedy gościa albo ktorego człowieka wydadzą gościowi za rękę albo jinnemu człowiekowi, co tuta nie osiadł w tem prawie, co albo jako mają z tym uczynić?
Lokalizacja	OrtMac 92, sim. OrtBr VII 571.