artykuł hasłowy: 1. ostać (się)

Jednostki:
(1) 1. 'opuścić kogoś, coś, wyrzec się, przestać coś czynić, aliquem vel aliquid relinquere, aliquid renuntiare, ab aliqua re se abstinere, aliqua re desistere':
(2) ~
(3) ~
(4) ~
(5) ~
(6) 2. 'zostać, pozostać, zatrzymać się, nie opuszczać jakiegoś miejsca lub kogoś, manere, morari, aliquem locum vel aliquem hominem non relinquere': gdzieś, w jakimś miejscu:
(7) ~ ostać przy kimś, u kogoś, w kimś, z kimś: (o ludziach):
(8) ~ (o rzeczach, pieniądzach):
(9) ~ 'pozostać w spadku, post alicuius mortem remanere':
(10) ~
(11) 3. 'być nadal w jakimś stanie, położeniu, trwać, in aliquo statu esse, manere, permanere':
(12) ~
(13) 4. 'zostać przy życiu, ocaleć, przetrwać, nie być zniszczonym, zużytym, ostać się, superesse, vitam servare, servari, restare, non deleri, inutilem non fieri':
(14) ~
(15) ~
(16) 5. 'utrzymać się przy majątku, części spadkowej, rem familiarem, hereditatem retinere':
(17) 6. 'być dłużnym, zostać winnym, debere':
(18) 7. 'stawić się, stanąć przed sądem, adesse ad iudicium':
(19) 8. 'zmęczyć się, ustać, fatigari, viribus defici' (?):
(20) ~
(21) 9. 'zostać, stać się czymś, jakimś [tu: zdrowym], aliquem vel aliquid fieri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(20) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Ostacz cessare XV ex.
Przykład w transkrypcji	Ostać cessare XV ex.
Lokalizacja	PamLit XXVIII 307.