artykuł hasłowy:  otrącić, otrącić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | otrącić się 'uderzyć się, stuknąć się (o coś), potknąć się, alicui vel in aliquo offendere, offensare, lapsare, pede labi': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Impegimus podknalissmi sye aut otrączyly, aut vderzyly (quasi absque oculis attrectavimus, impegimus meridie quasi in tenebris Is 59, 10) |
| Przykład w transkrypcji | Impegimus potknęlismy się aut otrącili, aut uderzyli (quasi absque oculis attrectavimus, impegimus meridie quasi in tenebris Is 59, 10) |
| Lokalizacja | MPKJ V 96. |