artykuł hasłowy: (panicz) panic

Jednostki:
(1) 1. 'syn osoby nazywanej panem, młody szlachcic, też szlachcic w ogóle, iuvenis nobilis, filius eius, qui dominus pan appellabatur, etiam generaliter vir nobilis'
(2) ~ 'osoba znakomita, aliquis nobilis' :
(3) ~ 'młodzieniec, iuvenis':
(4) 2. panicy pl. tantum 'nazwa jednego z chórów anielskich, tzw. państwa, nomen chori angelorum, qui dominationes apellabatur' :

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'syn osoby nazywanej panem, młody szlachcic, też szlachcic w ogóle, iuvenis nobilis, filius eius, qui dominus pan appellabatur, etiam generaliter vir nobilis'
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.2.3. KREWNY. POWINOWATY
Przykład w transliteracji	Scepan poslal na mø stirzi panicze 1393
Przykład w transkrypcji	Szczepan posłał na mię sztyrzy panice 1393
Lokalizacja	Pozn nr 157.