artykuł hasłowy: pański

Jednostki:
(1) 1. 'mający związek z osobą, którą nazywano panem, ad virum, qui pan, i. e. dominus, vocabatur, pertinens': a. 'będący własnością pana, należący do pana, qui domini est, ad dominum pertinens':
(2) ~
(3) b. 'należący się panu, przysługujący panu, składany na rzecz pana, qui domino debetur, qui domino datur':
(4) c. 'dokonany przez pana, wywodzący się od pana, którego pan był źródłem, przyczyną, sprawcą, qui a domino factus est, cuius auctor dominus est':
(5) d. 'taki jak posiadany przez pana, jaki przystoi panu, talis, qualem dominus habet, qui dominum decet':
(6) e. 'osoba szlachetnego rodu, może książę, nobili genere natus, fortasse dux':
(7) f. 'związany z osobą kasztelana, kasztelański, ad castellanum pertinens':
(8) g. 'związany z panami, tj. osobami zasiadającymi w sądzie ziemskim, wiecowym, ad eos, qui iudicio terrestri assident, pertinens': pańskie skazanie 'wyrok wydany przez sąd ziemski, sententia a iudicio terrestri dicta':
(9) h. 'kara na rzecz rady miejskiej, pecunia, quae a multato senatui urbano solvebatur':
(10) 2. 'pozostający w związku z Panem Bogiem, ad deum pertinens':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(10) 2.
Definicja	'pozostający w związku z Panem Bogiem, ad deum pertinens':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.3.5.1.1. ISTOTY DUCHOWE
Przykład w transliteracji	Pokoy panyszky (pax domini) bądz szawszgy sz wamy 1413–4
Przykład w transkrypcji	Pokoj pański (pax domini) bądź zawżgi z wami 1413–4
Lokalizacja	Msza I s. 263, sim. VIII.