artykuł hasłowy: pewność

Jednostki:
(1) 1. 'bycie prawdziwym, prawdziwość, prawda, verum esse (sensu subst.)':
(2) 2. 'przekonanie o prawdziwości czegoś, persuasum habere aliquid verum esse (sensu subst.)':
(3) 3. 'przekonanie, że komuś można wierzyć, ufność, persuasum habere alicui credi posse (sensu subst.), fiducia':
(4) 4. 'doskonałość, perfectio, vitiis vacare (sensu subst.)':
(5) 5. 'niezmienność, immutabilitas':
(6) 6. 'rzeczywistość, istota rzeczy, res':
(7) 7. 'zabezpieczenie, gwarancja, cautio':
(8) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 4.
Definicja	'doskonałość, perfectio, vitiis vacare (sensu subst.)':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.1. PIĘKNO. DOSKONAŁOŚĆ. WSPANIAŁOŚĆ
Przykład w transliteracji	Testes ideo debent iurare propter perfeccionem, id est pewnosczy, veritatis ca 1500
Przykład w transkrypcji	Testes ideo debent iurare propter perfeccionem, id est pewności, veritatis ca 1500
Lokalizacja	R XLVII 372.