artykuł hasłowy: pewny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (12) 5. |
| Definicja | 'doskonały, perfectus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przydze tho, czo gest pewne, wyproznyono będze, czo gest nyepewne cum autem venerit, quod perfectum est, euacuabitur, quod ex parte est (I Cor 13, 10) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Przydzie to, co jest pewne, wyprożniono będzie, co jest niepewne cum autem venerit, quod perfectum est, euacuabitur, quod ex parte est (I Cor 13, 10) XV med. |
| Lokalizacja | SKJ I 71. |