artykuł hasłowy: cierpieć, cirpić, cirpieć, cirzpieć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'doznawać cierpienia, bólu, przykrości fizycznej albo psychicznej, pati, dolere, vexari, ferre affici': a. absolute:
(2) b. coś:
(3) ~
(4) ~
(5) c. bez kontekstu:
(6) 2.a. 2. 'znosić cierpliwie, wytrzymywać, tolerare': a. absolute:
(7) ~
(8) b. coś, kogoś:
(9) ~
(10) c. czegoś:
(11) ~
(12) d. z ac. cum inf.:
(13) 3. 'poddać się sądowi, iudicio causae suae proprio obnoxium esse':
(14) 4. 'być karanym, ponosić karę, puniri, poena affici':
(15) 5. 'wyczekiwać, tęsknić, desiderare, expectare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 2.a.
Definicja	2. 'znosić cierpliwie, wytrzymywać, tolerare': a. absolute:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Bo bi me bil pocløl neprzyaczel moy, cyrzpalbich bil owszem (sustinuissem utique, Puł: czyrpyalbych byl)
Przykład w transkrypcji	Bo by mie był poklął nieprzyjaciel moj, cirzpiałbych był owszem (sustinuissem utique, Puł: cirpiałbych był)
Lokalizacja	Fl 54, 12.