artykuł hasłowy:  prawo

Jednostki:
(1) 1. 'system, zbiór obowiązujących norm stanowionych lub zwyczajowych, leges vel iura, quae valent':
(2) ~
(3) ~ 'układ ziemski, ogół zasad określających stosunki między panem a chłopem (przede wszystkim na Mazowszu), leges quibus domini cmethonesque tenebantur':
(4) ~ 'ręczyć zgodnie z układem ziemskim, ex iure terrestri spondere':
(5) ~ 'podstawowe zasady postępowania oparte na autorytecie religijnym, leges a deo constitutae':
(6) ~ 'prawo dotyczące clenia, ius ad portoria solvenda pertinens':
(7) ~ 'średniowieczny system norm, oparty na prawie rzymskim i prawotwórczej działalności cesarzy niemieckich, leges medio aevo ad exemplar legum Romanorum et imperatorum Germaniae constitutae':
(8) ~ 'odmiana prawa magdeburskiego przyjęta z Chełmnie, na którym lokowano miasta pomorskie i mazowieckie, genus quoddam iuris Magdeburgensis, quod in oppido Chełmno valebat quoque oppida in Pomerania et Masovia condebantur':
(9) ~ 'prawo stosowane w sądach kościelnych, dotyczące głównie osób i majątków duchownych, prawo kanoniczne, ius canonicum':
(10) ~ 'prawo dotyczące obcych kupców przybyłych do miasta, leges, quibus alieni mercatores, qui in urbem venerunt, tenebantur':
(11) ~ 'odmiana prawa niemieckiego wywodząca się z Magdeburga, nadawana wielu miastom i wsiom, genus quoddam iuris Teutonici, quod Magdeburgo originem suam ducebat quodque multis oppidis vicisque dabatur':
(12) ~ 'głównie prawo niemieckie przyjmowane przez miasta polskie w okresie kolonizacji, leges Teutonicae, quibus oppida Poloniae utebantur':
(13) ~ 'prawo pochodzące z Niemiec, w zasadzie z Magdeburga, na którym lokowano wiele miast i wsi polskich, leges, quae e Germania, imprimis Magdeburgo, originem suam ducebant, quibus multa oppida vicique in Polonia condebantur':
(14) ~ 'zbiory prawa ujęte na piśmie, leges conscriptae':
(15) ~ 'normy stanowione lub zwyczajowe pochodzenia polskiego, stosowane głównie w sądownictwie szlacheckim i przeciwstawiane innym systemom prawnym obowiązującym w dawnej Polsce (jak prawo niemieckie, kościelne itp.), leges et iura e Polonia originem suam ducentia, quibus imprimis nobiles homines tenebantur quaeque aliis antiquioribus legibus Polonorum (e. g. Teutonicis, ecclesiasticis) opponebantur':
(16) ~
(17) ~ 'odmiana prawa niemieckiego, może to samo co prawo chełmińskie, genus quoddam iuris Teutonici, fortasse idem, quod in oppido Chelmno valebat':
(18) ~ 'normy niezmienne, ogólnoludzkie, oparte na wrodzonym człowiekowi poczuciu sprawiedliwości, immutabilia praescripta iustitiae hominibus innatae':
(19) ~ 'prawo dotyczące stanu rycerskiego, ius, quo milites tenebantur':
(20) ~ 'system norm obowiązujących w starożytnym Rzymie, leges Romanae':
(21) ~ 'prawo dotyczące rycerstwa włodyczego, ius ad milites, qui włodycy vocabantur, pertinens':
(22) ~ 'prawo dotyczące żeglugi rzecznej, ius ad navigationem fluvialem pertinens':
(23) 2. 'zasada, przepis, norma stanowiona lub zwyczajowa, wyjątkowo też regularność zjawisk zachodzących w przyrodzie, lex vel ius, nonnumquam certus quidam ordo rerum naturae':
(24) ~
(25) ~ 'przepis prawa kanonicznego, praescriptum iuris canonici':
(26) ~
(27) ~
(28) 3. 'uprawnienie określone i chronione normą stanowioną lub zwyczajową, quod lege vel iure conceditur':
(29) ~
(30) ~ 'zdolność prawna i zdolność do działań prawnych, integro iure uti posse (sensu subst.)':
(31) ~ 'uprawnienia do pełnienia funkcji, partes quasdam in iudicio agere posse (sensu subst.)':
(32) ~ 'uprawnienia spadkowe, ius hereditatem adeundi':
(33) ~ 'zwierzchnictwo sądowe, homines quosdam iudicandi potestas':
(34) 4. 'sąd, roki sądowe, postępowanie sądowe, termin rozprawy sądowej, iudicium, dies iudicii exercendi':
(35) ~ 'sąd kościelny, iudicium ecclesiasticum':
(36) ~ 'sąd odprawiany w wypadku schwytania na gorącym uczynku, iudicium quod exercebatur, cum quis in recenti crimine deprehensus est':
(37) ~ 'sąd starościński, iudicium magistratus starosta dicti':
(38) ~ 'roki sądowe odprawiane przez komorników, iudicia camerariorum':
(39) ~ 'sąd wyższy prawa niemieckiego, któremu podlegali sołtysi i wójtowie, iudicium iuris Teutonici, a quo sculteti et advocati iudicabantur':
(40) ~ 'sąd miejski rozstrzygający spory według prawa niemieckiego, iudicium urbanum iuris Teutonici':
(41) ~ 'sąd prawa niemieckiego odbywający się zwykle w określonych terminach, iudicium iuris Teutonici certis quibusdam diebus habitum':
(42) ~a. 'sąd stojący wyżej w hierarchii sądów, iudicium quoddam superius':
(43) ~b. 'sąd wyższy prawa niemieckiego, iudicium quoddam superius iuris Teutonici':
(44) ~ 'termin sądowy, którego już nie można odłożyć, zwykle trzeci, dies iudicio constituta, quae differri non potest, saepissime actio tertia':
(45) ~ 'sąd prawa polskiego właściwy zasadniczo dla szlachty, iudicium iuris Polonici, a quo imprimis nobiles homines iudicabantur':
(46) ~ 'wstępne akta procesowe, commentarii iudiciales, a quibus causa incipit':
(47) ~ 'zwołać sąd, iudices convocare':
(48) ~ 'udzielić pomocy w postępowaniu sądowym, aliquem in iudicio adiuvare':
(49) ~ 'pozywać do sądu, ad iudicium vocare':
(50) ~ 'załatwiać, kończyć (sprawę) sądownie, litem in iudicio dirimere':
(51) ~ 'dochodzić pretensji sądownie, in ius ire de aliqua re':
(52) ~ 'odrzucić roszczenia powoda, quae accusator postulat, refutare':
(53) ~ 'odroczyć termin sądowy, diem iudicii exercendi proferre':
(54) ~ 'powoływać sąd, iudicium constituere':
(55) ~ 'zakończyć (zakończenie) proces sądowy, iudicium ad finem perducere':
(56) ~ 'zakończyć proces sądowy, iudicium ad finem perducere':
(57) ~ 'pozyskać sądownie, iudicio vincere ac aliquid impetrare':
(58) ~ 'zmusić sądownie, aliquem ad aliquid iudicio adigere':
(59) ~ 'dać pod rozstrzygnięcie sądu, rem iudicibus diiudicandam permittere':
(60) ~ 'składać przysięgę z racji objęcia funkcji sądowych, iusiurandum dare (dicitur de eo, qui partes iudicis suscipit)':
(61) ~ 'dochodzić pretensji sądownie, in ius ire de aliqua re':
(62) ~ 'zasiadać w składzie sądu, in iudicio sedere, iudicem esse':
(63) ~ 'zebrał się sąd, doszło do wyroku sądowego, iudices convenerunt et sententiam dixerunt':
(64) ~ 'wydać wyrok, skazać sądownie, sententiam ferre, damnare':
(65) ~ 'dochodzić sądownie, in ius ire de aliqua re':
(66) ~ 'pozwać do sądu, ad iudicium vocare':
(67) ~ 'domagać się wymiaru sprawiedliwości, postulare, ut res legibus iudicetur':
(68) 5. 'zakres rzeczowy, osobowy lub terytorialny sądu, res, homines, qui a iudicio quodam iudicabantur':
(69) ~ 'uprawnienie diabła do władzy, diaboli potestatis exercendae ius':
(70) 6. 'wyrok, orzeczenie sądowe, pouczenie prawne, sententia iudicum, praescriptum legis':
(71) ~ 'pouczenie, wyrok sądu wyższej instancji (dla sądów prawa niemieckiego), praescriptum iudicii superioris (in iudiciis iuris Teutonici datum)':
(72) ~ 'podporządkować się wyrokowi sądowemu, sententiae iudicum parere':
(73) 7. 'dokument stwierdzający jakieś uprawnienia, litterae, quibus aliquid alicui conceditur':
(74) ~ prawo na coś:
(75) ~ 'dokument nadający prawo do pierwszego założenia, lokacji, litterae, quibus aliquis primus conditor constituitur':
(76) ~ '?':
(77) 8. 'powinność, obowiązek, wynikający z przepisu prawnego, officium legibus imperatum':
(78) 9. 'sprawiedliwość, słuszność, iustitia, aequitas':
(79) ~ 'sprawiedliwie, słusznie, iuste, aeque':
(80) ~ 'naprawdę, vere':
(81) 10. wieloznaczne:
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(21) ~
Jednostka
nieciągła		prawo włodycze
Definicja'prawo dotyczące rycerstwa włodyczego, ius ad milites, qui włodycy vocabantur, pertinens':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Gdi... wlodica pospoliti zabit bil, gysz nye yest slyachczicz, ale ma telko pravo wlodicze (ius militale, var. militare), za glową yego dwadzyesczya kop groschi mayąn bicz zaplaczoni
Przykład
w transkrypcji		Gdy zaprawdę włodyka pospolity zabit był, jiż nie jest ślachcic, ale ma telko prawo włodycze (ius militale, var. militare), za głowę jego dwadzieścia kop groszy mają być zapłacony
LokalizacjaSul 92.