artykuł hasłowy:  (próżny) prózny, próźni
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (11) 7. |
| Definicja | 'nieważny, qui non est ratus, qui non valet': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Thy przywyleye ylko k themv yako szmyerthnee a bląndnee prooznee czynymy, kazymy, wsrzvcami y odszywami (cassamus, irritamus et revocamus) |
| Przykład w transkrypcji | Ty przywileje, ilko k temu jako śmiertne a błędne, prozne czynimy, kazimy, wzrzucamy i odzywamy (cassamus, irritamus et revocamus) |
| Lokalizacja | Sul 28. |