artykuł hasłowy: przyczyna

Jednostki:
(1) 1. powód, motyw, także warunki sprzyjające, causa, etiam tempus opportunum':
(2) ~ 'śmierć przypadkowa, mors casu oppetita':
(3) ~ 'jedna z czterech przyczyn ontologicznych w rozumieniu Arystotelesa, una ex quattuor Aristotelis causis ontologicis quae dicuntur':
(4) 2. 'coś przeciwnego normom moralnym, zło, quod bonis moribus repugnat, malum':
(5) 3. 'wstawiennictwo, orędownictwo, actus pro aliquo deprecandi':
(6) 4. 'współudział, pomoc, alicuius rei participem esse (sensu subst.), auxilium':
(7) 5. 'sprawca, auctor':
(8) 6. 'dodatek, coś, co należy do całości, additamentum, quod ad totam rem pertinet':
(9) ~ (o posiadłości ziemskiej):
(10) 7. 'zastrzeżenie, warunek, condicio':
(11) 8. 'stan, położenie, status, condicio':
(12) 9. 'właściwość, quod alicuius rei proprium est, proprietas':
(13) 10. 'narzędzie, instrumentum': [przyczyna sprawiedliwości]
(14) 11. w mylnym rozumieniu czeskiego v přitmí jako w przyczynie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(13) 10.
Definicja	'narzędzie, instrumentum': [przyczyna sprawiedliwości]
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Humilitas est origo omnium virtutum, mors viciorum, instumentum iusticie prziczina szprawedliwoszczy ca 1420
Przykład w transkrypcji	Humilitas est origo omnium virtutum, mors viciorum, instumentum iusticie przyczyna sprawiedliwości ca 1420
Lokalizacja	R XXIV 86.