artykuł hasłowy: przygodzić się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'zdarzyć się, przytrafić się, stać się przypadkiem, accidere, evenire, contingere': a. brak podmiotu a. tylko podmiot łaciński:
(2) ~
(3) b.aa. b. podmiot wyrażony aa. rzeczownikiem a. zaimkiem:
(4) ~
(5) ~bb. infinitivem:
(6) ~cc. zdaniem:
(7) 2. 'przypadkiem znaleźć się na czyjejś drodze, casu alicui obviam esse':
(8) 3. 'być stosownym, przydatnym, nadać się, aptum, convenientem esse':
(9) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. 'zdarzyć się, przytrafić się, stać się przypadkiem, accidere, evenire, contingere': a. brak podmiotu a. tylko podmiot łaciński:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.4. EGZYSTENCJA
Przykład w transliteracji	Gdyby szye takyesz przygodzylo (si... contigerit), czo mayą s thym zakladem czynycz?
Przykład w transkrypcji	Gdyby się takież przygodziło (si... contigerit), co mają z tym zakładem czynić?
Lokalizacja	OrtOssol 69, 3, sim. OrtMac 92.