artykuł hasłowy: przygodzić się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'zdarzyć się, przytrafić się, stać się przypadkiem, accidere, evenire, contingere': a. brak podmiotu a. tylko podmiot łaciński:
(2) ~
(3) b.aa. b. podmiot wyrażony aa. rzeczownikiem a. zaimkiem:
(4) ~
(5) ~bb. infinitivem:
(6) ~cc. zdaniem:
(7) 2. 'przypadkiem znaleźć się na czyjejś drodze, casu alicui obviam esse':
(8) 3. 'być stosownym, przydatnym, nadać się, aptum, convenientem esse':
(9) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~bb.
Definicja	infinitivem:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	A yesthl[h]yby sye tho przygodzylo (si omitti contigerit) kthoremv brathv thego nye spelnyczi albo opusczyczi, thedy pothem ma trzy paczyerze zmoviczy 1484
Przykład w transkrypcji	Jestl[h]iby sie to przygodziło (si omitti contigerit) ktoremu bratu tego nie spełnić albo opuścić, tedy potem ma trzy pacierze zmowić 1484
Lokalizacja	Reg 711.