artykuł hasłowy: przyjaciel

Jednostki:
(1) 1. 'ten, kto sprzyja komuś, kto jest przyjaźnie, przychylnie usposobiony, qui alicui favet, amicus':
(2) ~
(3) ~ w zwrotach grzecznościowych:
(4) 2. 'krewny, powinowaty, consanguineus, propinquus':
(5) ~
(6) ~
(7) ~
(8) ~ przyjaciele 'rodzice, parentes' (?):
(9) 3. 'sędzia polubowny, arbiter':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'ten, kto sprzyja komuś, kto jest przyjaźnie, przychylnie usposobiony, qui alicui favet, amicus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.2.2.1.1. SYMPATIA. PRZYJAŹŃ. MIŁOŚĆ 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.3.4. POMOC. ŻYCZLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Ny mam vernych przyaczol (SkargaPłoc w. 79: ny przygyaczel) *ne them svecze
Przykład w transkrypcji	Ni mam wiernych przyjacioł (SkargaPłoc w. 79: ni przyjaciel) na tem świecie
Lokalizacja	SkargaWroc w. 62.