artykuł hasłowy: przyjaciel

Jednostki:
(1) 1. 'ten, kto sprzyja komuś, kto jest przyjaźnie, przychylnie usposobiony, qui alicui favet, amicus':
(2) ~
(3) ~ w zwrotach grzecznościowych:
(4) 2. 'krewny, powinowaty, consanguineus, propinquus':
(5) ~
(6) ~
(7) ~
(8) ~ przyjaciele 'rodzice, parentes' (?):
(9) 3. 'sędzia polubowny, arbiter':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) ~
Definicja	przyjaciele 'rodzice, parentes' (?):
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.2.3. KREWNY. POWINOWATY 2.4.4.5.4. Znaczenie nie jest jednoznacznie określone przez redaktorów SStp
Przykład w transliteracji	Szesz opuscyla swe przyiacyele (quod reliqueris parentes tuos) y zemyø
Przykład w transkrypcji	Żeś opuściła swe przyjaciele (quod reliqueris parentes tuos) i ziemię
Lokalizacja	BZ Ruth 2, 11.