artykuł hasłowy:  (przyjść) przyć, przyjć, przyść
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (74) 7. |
| Definicja | (podmiotem inf.) 'musieć, mieć obowiązek, cogi, debere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tho (sc. imienie) nye przydze raczczam wszancz (ipsa bona consules recipere non debent), ale przydze gego przyrodzonym ge bracz |
| Przykład w transkrypcji | To (sc. imienie) nie przydzie radźcam wziąć (ipsa bona consules recipere non debent), ale przydzie jego przyrodzonym je brać |
| Lokalizacja | OrtOssol 66, 3, sim. OrtMac 88. |