artykuł hasłowy: przysiąc

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'dowieść przysięgą, stwierdzić coś pod przysięgą, iure iurando aliquid probare, iure iurando sancire': a. bez dodatkowych określeń lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych:
(2) ~b.aa. 'z określeniami wyrażonymi z użyciem form deklinacyjnych, wyrażającymi: aa. odbiorcę przysięgi: komuś:
(3) ~ przed kimś, czymś:
(4) ~bb. moc sankcjonującą przysięgę: na kogoś:
(5) ~cc. przeciwnika treści przysięgi, osobę, na której szkodę wychodzi przysięga: naprzeciw(ko) komuś:
(6) ~ na kogoś, coś:
(7) ~dd. to, czego dotyczy przysięga, treść przysięgi: k czemuś:
(8) ~ na coś:
(9) ~ o coś:
(10) ~ za coś:
(11) ~ z inf.:
(12) ~ ze zdaniem:
(13) ~ee. sposób:
(14) ~c. w zwrotach: przysiąc swą, włostną ręką 'złożyć przysięgę osobiście, manu propria in cruce posita iurare':
(15) ~ w zwrotach: przysiąc swą ręką 'złożyć przysięgę osobiście, manu propria in cruce posita iurare':
(16) ~ 'złożyć fałszywe zeznanie pod przysięgą, periurare':
(17) 2. 'uroczyście ślubować, przyrzec, zobowiązując się do czegoś, zwłaszcza z okazji objęcia jakiejś funkcji, spondere, polliceri, promittere, aliquid recipere (praecipue cum quis munus aliquid init)':
(18) 3. 'przysięga, ius iurandum':
(19) 4. corruptum pro przyjść:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(17) 2.
Definicja	'uroczyście ślubować, przyrzec, zobowiązując się do czegoś, zwłaszcza z okazji objęcia jakiejś funkcji, spondere, polliceri, promittere, aliquid recipere (praecipue cum quis munus aliquid init)':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.2. ZARZĄDZANIE 2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	<Gdy> starzy raczcze nowe wybyerayą, tedy nowy przyssandcz maya [p]rzed starymy
Przykład w transkrypcji	<Gdy> starzy radźce nowe wybierają, tedy nowi przysiąc mają przed starymi
Lokalizacja	OrtOssol 14, 1, sim. ib. 43, 3, OrtMac 50.